KONGSI gelap bukanlah satu gerakan baru di Malaysiai.
Anggota-anggota pertubuhan haram itu adalah sebahagian daripada
masyarakat Cina. Apakala kaum Cina mendapat kekayaan, bilangan kuman-kuman
masyarakat ini juga menjadi bertambah besar. Pengaruh mereka terdapat di
segenap penjuru alam, di mana ada orang Cina, sekalipun di Chicago, San
Francisco atau London.
Di Malaysia, di mana orang Cina adalah kaum yang terkaya,
kongsi-kongsi gelap telah menjadi bertambah kuat kerana mereka mendapat
wang daripada ahli-ahli perniagaan dengan cara pemerasan, penculikan, ugutan
dan apa jua cara haram. Mereka tidak menumpukan gerakan mereka kapada
peniaga-peniaga besar sahaja. Mangsa-mangsa mereka termasuklah perempuan
sundal, penari, rumah urut dan peniaga kecil, dengan cara menuntut wang
perlindungan daripada mereka itu.
Pada masa lalu mereka tidak pernah mengambil bahagian dalam
politik, kalau ada pun sangatlah sedikit, tetapi dalam tahun 1969 peranan yang
mereka mainkan telah menjadi lebeh penting kerana mereka berada di mana-mana
dan ditakuti oleh orang ramai.
Banyak ahli politik Cina yang memberi kerja kapada mereka, sama
ada untuk mengawal keselamatan mereka, atau untuk menambahkan pengaruh dan
meninggikan kedudukan mereka di kalangan kaum itu, dan dengan itu dapatlah
mereka mencapai tujuan mereka. Dengan kerana itu, kumpulan-kumpulan kongsi gelap
yang tidak lagi dianggap sebagai kuman masyarakat, telah mendapat kedudukan
penghormatan yang ganjil, seolah-olah sama saperti kumpulan sulit Mafia di
Amerika Syarikat; dan dengan kedudukan ini mereka telah menimbulkan satu
ancaman dan masalah kapada kebahagiaan hidup masyarakat di Malaysia.
Dalam kempen pilihan raya yang lepas mereka telah mengambil
peranan yang baru sebagai wakil calon dan pekerja untok calon-calon yang
bertanding dalam pilihan raya itu yang manjalankan tugas mereka dengan
menggunakan segala tipu helah jahat yang mereka sahaja tahu menjalankannya.
Pengundi-pengundi telah diugut supaya mengundi calon-calon yang tidak
mereka sukai. Dengan sebab gerakan mereka yang jahat itu, maka perjalanan
pilihan raya menurut asas-asas demokrasi yang sentiasa diamalkan pada
masa lalu telah terganggu. Di mana-mana kuman masyarakat ini campur
tangan, maka kempen telah dijalankan dengan berbagai-bagai-bagai rupa,
tetapi tidak lagi mengikut lunas-lunas demokrasi.
Polis Diraja Malaysia sentiasa bergerak untuk menentang
anggota-anggota kongsi gelap itu, terutama dalam masa lima atau enam tahun yang
lepas. Maklumat-maklumat yang penting telah diperoleh dalam penyiasatan yang
dijalankan mengenai gerakan kongsi gelap itu tetapi polis tidak sangka gerakan
mereka akan dijalankan dalam pilihan raya.
Sikap anasir-anasir komunis dan tiga golongan orang Cina yang saya
sebutkan di atas telah menyebabkan timbulnya perasaan anti-Malaysia, dan
perasaan inilah yang telah ditonjolkan dalam pilihan raya. Banyak sebab-sebabnya,
tetapi yang terbesar ialah Bahasa Kebangsaan. Dari beberapa surat yang telah
saya terima, nyata-lah banyak orang Cina dan India berasa tidak senang
hati ketika Bahasa Kebangsaan mula digunakan. Oleh kerana bahasa Melayu telah
menjadi asas kapada Bahasa Kebangsaan, maka kaum Cina chauvinis (inilah sahaja
perkataan yang tepat untok menghuraikan sikap mereka) telah melahirkan perasaan
mereka dengan menghasut supaya diadakan sekolah-sekolah dan hospital yang
berasingan dan sebuah universiti untuk orang Cina sahaja.
Alasan yang mereka kemukakan ialah daging babi tidak boleh
dihidangkan dalam kantin bangunan yang menempatkan pelbagai kaum. Mungkin soal
makanan ini boleh di-jadikan satu isu, tetapi ini adalah satu perkara yang
senang diatasi dengan cara mengadakan kantin yang berasingan, atau jika tidak
dapat diadakan kemudahan memasak yang berasingan, masih banyak makanan lain
yang boleh dihidangkan kapada semua kaum yang tidak menyentuh perasaan
mana-mana pihak dari segi agama atau lain-lain. Kenyataan ini terbukti
kebenarannya jika kita perhatikan penjualan makanan oleh penjaja-penjaja tepi
jalan saperti di Jalan Campbell, Kuala Lumpur, yang sangat digemari oleh semua
kaum.
Soal-soal kecil saperti makanan merupakan alasan sahaja. Hakikat
yang sebenarnya ialah golongan cauvinis itu menentang langkah menjadikan mereka
orang Malaysia. Mereka menentang tujuan ini, dan mereka mahu kekal sebagai
orang Cina. Terpulanglah kepada mereka untuk berpegang kapada sikap yang
seperti itu, tetapi di dalam masyarakat yang berbilang kaum, marilah kita
semua membulatkan taat setia kapada negara ini, biar apa pun jua asal keturunan
kita. Apakala negara mengadakan satu bahasa kebangsaan, iaitu bahasa Melayu,
maka saya rasa adalah menjadi kewajipan bagi semua orang memberi sumbangan
masing-masing bagi menjayakannya sebagaimana yang telah dipersetujui dan
dicatatkan dalam Perlembagaan.
Inilah soal yang menyebabkan MCA hilang pengaruh. Mestilah diakui
bahawa dasar Perikatan adalah selaras dengan kehendak Perlembagaan. Maka
sokongan MCA terhadap dasar yang seperti itu adalah betul dan dengan yang
demikian patutlah mendapat sokongan daripada orang-orang Cina di Malaysia yang
berfikiran waras dan taat setia kapada negara ini. Keengganan orang Cina untuk
menyahut seruan supaya terbentuknya satu bangsa Malaysia yang bersatu telah
menyebabkan timbulnya perasaan anti-Melayu. Sikap ini disedari oleh orang
Melayu, dan oleh kerana marah kapada orang Cina yang tidak memberi kerjasama di
atas perkara yang telah dipersetujui, maka mereka pula telah menghasut supaya
timbul perasaan anti-Cina, sambil menuduh Kerajaan bersikap lembut.
Perasaan melampau yang ditunjukkan oleh puak kanan atau puak kiri
sesuatu kaum itu akan melemahkan usaha hendak menubuhkan satu bangsa Malaysia
yang bersatu. Malangnya dalam pilihan raya baru-baru ini, mereka yang tidak
mempunyai rasa tanggungjawab telah mengambil kesempatan yang sepenuhnya untuk
meniupkan perasaan yang seperti itu.
Saya telah melawat seluroh cerok dan rantau negara selama dua
bulan dan mengingatkan pendudok dari semua kaum tentang bahaya corak politik
ini, dan juga pergaduhan antara pendudok boleh memecahbelahkan masyarakat
dan menjahanamkan negara yang kita telah bina. Kutub Utara dan Kutub Selatan
mustahil akan dapat bertemu , tetapi manusia boleh bercampur gaul di mana-mana
jua di atas muka bumi ini.
Saya telah terperanjat apabila orang Cina yang telah menunjukkan
sokongan yang kuat kapada calon-calon UMNO pada masa lalu, dengan tidak
semena-mena mengubah sikap mereka dan berpaling tadah menyokong calon-calon
Pas pula. Semasa saya melawat bersama-sama dengan kawan-kawan saya ahli MCA,
saya telah dapat melihat dengan mata kepala saya sendiri kejadian ini berlaku
di kawasan saya. Saya telah melihat orang-orang Cina pergi ke pondok calon
Pas. Tentulah saya terperanjat, dan saya fikir mereka tersalah pergi ke
pondok Pas itu.
Apabila saya memberhentikan motokar untuk bertanya,
pengundi-pengundi Cina itu telah meradang kerana mereka menyifatkan perbuatan
saya itu sebagai mengganggu kebebasan mereka untok mengundi. Saya telah berasa
cemas apabila mendapati kejadian yang sama berlaku di merata tempat
di Utara Kedah.
Sesunggohnya susah hendak difahami kenapa kejadian ini berlaku
kerana semasa kempen, calon-calon PAS terang-terang telah menunjukkan sikap
anti-Cina, tetapi apabila mengundi parti itu mendapat sokongan daripada orang
Cina.
Nyatalah ada perkara sulit yang telah berlaku pada ketika itu.
Mungkin mereka telah menerima arahan daripada pihak-pihak tertentu, atau pun
mereka telah diugut dan mereka mengundi partiparti pembangkang kerana takut.
Apabila salah seorang daripada mereka disoal kenapa mereka telah pergi ke
pondok Pas, dia telah menjawab bahawa tidak ada sebab bagi orang Cina takut
kepada Pas di Kedah atau di tempat-tempat lain sekalipun dasar parti
itu anti orang Cina, kerana orang Cina di Kelantan tidak teraniaya
sekalipun parti itu berkuasa dic negeri tersebut.
Satu lagi sebab yang mereka beri ialah beberapa hari sebelum hari
mengundi, seorang calon Perikatan telah menghina orang China dengan mengatakan
bahawa sekalipun orang Cina tidak menyokongnya, dia masih mempunyai harapan
untok menang. Calon itu ialah Dr. Mahathir Mohamad.
Saya dapat tahu kejadian ini daripada Pengerusi MCA Kedah, Dato’
Dr. Cheah Toon Lock. Saya telah berkata kepadanya bahawa adalah menjadi
kewajipan bagi setiap orang China berdiri di belakang Parti Perikatan,
kecualilah jika ia menjadi ahli parti pembangkang. Tidaklah patut mereka
menghiraukan apa yang dikatakan oleh Dr. Mahathir.
Orang Cina tidak berhak menjadi ahli Parti PAS tetapi sebelum
tahun 1966 mereka boleh menjadi ahli bersekutu dalam UMNO, dan ahli biasa dalam
MCA yang berikat dengan UMNO. Dengan kerana itu tidak ada sebab kenapa orang
Cina patut mengundi calon Pas melainkan untok menunjukkan sikap permusuhan terhadap
Perikatan atau pun kerana mereka takut.
Di antara parti-parti pembangkang, Pas adalah parti yang
tertua. Dalam pilihan raya yang pertama, iaitu semasa pemerintahan British
dalam tahun 1955, Parti Perikatan telah memenangi 51 daripada 52 kerusi yang ditandingkan,
dan seuah kerusi telah dimenangi oleh ahli PAS dari Perak.
Allahyarham Dato’ Onn dengan secara tidak langsong adalah
bertanggungjawab melahirkan Pas semasa beliau menjadi Yang Dipertua Agung
UMNO. Ketika itu dalam UMNO terdapat sebuah jawatankuasa agama yang mempunyai
tujuan untok menasehatkan UMNO dalam hal ehwal agama.
Apabila Dato’ Onn meninggalakan UMNO, ahli-ahli jawatankuasa agama
itu kemudiannya telah menukarkan corak agama kapada politik supaya dapat
bertanding dalam pilihan raya. Langkah itu telah menyebabkan pecahnya kekuatan
orang Melayu. Dengan itu muncullah Pas dalam gelanggang politik tanah air kita.
Mereka melancarkan gerakan dengan menggunakan agama semata-m,ata kerana pada
keseluruhannya orang Melayu berpegang kuat kepada agama Islam. Pada
permulaan-nya, parti itu tidak mendapat sambutan yang besar tetapi lama
kelamaan mereka telah berjaya mendapat pengikut yang lebeh ramai, terutama
di Kelantan di mana Perikatan memegang kuasa semasa merdeka dahulu.
Dengan kejayaan mereka mendapat penyokong yang besar bilangannya,
maka mereka telah mengalahkan Perikatan di Kelantan semasa pilihan raya 1959
dan juga di-Trengganu, dan telah dapat menubohkan kerajaan di kedua-dua
negeri itu. Sungguhpun bagitu, pada 1962 kerajaan mereka di Trengganu
telah dijatohkan oleh Perikatan setelah beberapa orang ahli Majlis Mesyuarat
parti itu melompat masuk Perikatan. Dengan itu tinggallah Pas di Kelantan
sahaja yang memegang kuasa kerajaan negeri sementara Perikatan berkuasa di
kesemua negeri lain.
Pas tidak pernah mempunyai sebarang tujuan atau rancangan yang
tertentu. Mereka bergantung semata-mata kapada isu agama Islam untuk
mendapatkan sokongan. Mereka tidak mempunyai pengetahuan untok menggubal satu
dasar ekonomi yang membangun sebagaimana yang patut dibuat oleh sesebuah parti
politik. Pada satu ketika, seorang ahli wanita Pas, Che’ Khatijah Sidek, yang
menjadi ahli Parlimen, telah mengugut hendak keluar dari Pas jika parti itu
tidak dapat menyusun satu dasar ekonomi yang tersendiri dalam tempoh enam bulan.
Desakan ini tidak menghasilkan sebarang natijah, dan selepas dari itu Che’
Khatijah telah keluar dari gelanggang politik. Pas terus berjalan dengan dasar
keagamaannya yang sempit dengan tidak mengubahkan coraknya sehingga hari ini,
bahkan menambahkan lagi soal-soal perkauman yang sempit.
Mereka berkata, Tunku telah menjual Singapura kepada orang China
dan kemudiannya akan menjual Malaysia pula. Apa yang sangat mengecewakan ialah
orang ramai percaya dengan tuduhan itu.
sebuah buku hasil
karya Tunku Abdul Rahman terbitan 1969
No comments:
Post a Comment
Sila gunakan bahasa yang sopan.
Please use proper language.