SEMUA ahli-ahli UMNO tentuIah sedar bahawa parti itu memberi
kebebasan kapada mereka dengan secara yang amat luas untuk melahirkan pandangan
dan perasaan mereka di dalam parti. lni sudah menjadi satu
amalan. Teguran-teguran adalah di terima dan disambut dengan baik.
Terutama jika pandangan itu membina. Sekatan-sekatan yang dikenakan ke atas
ahli-ahli UMNO merupakan sekatan-sekatan yang biasa bagi ahli-ahli sesebuah
parti; mereka mesti patuh kepada keputusan-keputusan ramai dan mengikat diri
mereka dengan disiplin parti.
Tetapi Dr. Mahathir tidak patuh kepada sekatan-sekatan itu.
Setelah beliau menulis sepucuk surat kepada saya yang isi kandungannya penuh
dengan fitnah dan mengutuk saya di atas kejadian-kejadian buruk yang telah
berlaku dengan menuduh saya bertanggungjawab di atas kejadian-kejadian itu.
Maka salinan-salinan surat itu telah disebarkan beribu-ribu naskhah supaya
bukan sahaja ahli-ahli parti bangkit menentang saya, bahkan juga membuka
peluang kapada orang-orang lain menentang saya.
Adakah tulisannya itu mendatangkan kebaikan kepada UMNO? TentuIah
surat itu bertujuan bukan sahaja untuk menentang diri saya, bahkan juga
bertujuan hendak memecah-belahkan seluruh UMNO dan juga Perikatan dengan cara
memburukkan pemimpin-pemimpinnya. Beliau telah menunjukkan bahawa beliau
menentang pimpinan UMNO pada keseluruhannya, dan bukan kepada pimpinan saya
sahaja.
Apakah tujuan beliau selain daripada itu? Beliau telah menulis
surat itu dengan hati yang penuh perasaan benci dan dendam, dan meletakkan di
atas kepala saya tanggungjawab berlakunya peristiwa 13hb. Mei. Dengan memberi
salinan-salinan surat kepada orang lain beliau berharap bahawa tulisannya itu
akan menjahanamkan segala perkhidmatan saya seumur hidup untuk bangsa dan
negara saya.
Pengorbanan yang telah saya buat adalah diketahui oleh semua
orang. Tidaklah susah hendak menimbulkan sesuatu kerosakan, tetapi sangatlah
susah hendak membetulkannya balik. Perbuatan itu bolehlah diibaratkan sebagai
membakar sebuah rumah kayu, iaitu satu perbuatan yang senang dilakukan, tetapi
hendak memadamkan api itu sangatlah susah.
Tidaklah perlu saya mengkaji seluruh perkara yang mendukacitakan
itu, tetapi saya suka mengingatkan beliau bahawa saya tidak sekali-kali mudah
dihalau sebagai seekor anjing kurap. Saya akan membersihkan nama baik saya
dengan secara terbuka supaya dapatlah orang-orang yang cuba hendak dikelirukan
oleh Dr. Mahathir itu mengetahui perkara yang sebenar.
Jika saya didapati bersalah kerana mencari kekayaan diri sendiri
semasa saya memegang jawatan Perdana Menteri, atau pun kerana melakukan
perbuatan yang tidak amanah, atau telah melakukan perbuatan-perbuatan jenayah,
atau pun didapati bersalah kerana lalai menjalankan kewajipan-kewajipan saya,
maka dapatlah saya faham sebab-sebab kenapa timbulnya kemarahan terhadap saya.
Walhal sebaliknya saya sentialah menaruh kesedaran yang sepenuhnya di atas
kewajipan-kewajipan dan tanggungjawab saya. Negara mempunyai Kerajaan yang
baik, menikmati kedudukan ekonomi yang teguh dan makmur yang tidak dapat
diatasi oleh mana-mana negara lain di dunia sebelah sini.
Tuduhan yang mengatakan bahawa kejadian yang berlaku setahun
dahulu itulah yang telah menyebabkan tercetusnya kekacauan pada 13 Mei itu
merupakan satu perbuatan yang tidak berasas dan jahat. Tuduhan yang lebih buruk
lagi ialah yang mengatakan sayaIah yang bertanggungjawab di atas kehilangan
jiwa manusia oleh sebab kekacauan itu. Dr. Mahathir sedar bahawa sepanjang
hidup saya, saya sentiasa sanggup berkorban untuk keamanan, kerana sudahlah
cukup saya melihat kekejaman yang telah dilakukan semasa Perang Dunia
Kedua, dan juga penderitaan yang telah ditanggung oleh rakyat negara ini
disebabkan oleh kekejaman itu.
Sebagai seorang yang duduk di negeri Kedah, beliau tahu bahawa
sebelum British keluar dan sebelum daripada Pemerintahan Tentera Jepun
mengambilalih kuasa, sayalah yang telah berusaha untuk menyelamatkan nyawa
penduduk di bawah jagaan saya di Kedah Selatan. Saya telah bekerja siang dan
malam dengan menghadapi berbagai-bagai rupa ancaman dalam waktu yang penuh
dengan bahaya itu untuk menyelamatkan nyawa manusia.
Beliau juga tahu bahawa sebelum Jepun menyerah diri, Alor Star
telah diancam oleh pasukan Komunis, dan ketika itu sayalah yang telah berusaha
untuk mengumpulkan orang-orang Melayu bagi mempertahankan bandar itu, bandar
tempat kediaman saya dan beliau. Saya telah menghantar Dato’ Aziz bin Mohd.
Zain, Syed Agil bin Syed Hassan Barakbah yang kedua-duanya sekarang ini menjadi
Hakim, dan Senu bin Abdul Rahman ke balai Polis Alor Janggus untuk
melepaskan anggota polis yang telah dipenjarakan di dalam lokap oleh pasukan
Komunis “Bintang Tiga “. BegituIah juga untuk melepaskan ketua kampung bernama
Haji Yusof dalam lokap itu. Semasa k Mohd. Khir Johari dan beberapa orang lagi
menolong menjaga Balai Besar Polis Alor Star, saya sendiri telah menembusi
garisan pertahanan Komunis untuk membuat perhubungan dengan Pasukan 136. Dua
orang anak saudara saya, Tunku Osman yang sekarang menjadi Jeneral dan
Tunku Yusof adalah anggota pasukan itu yang ketika itu berada di hutan Padang
Terap.
Dr. Mahathir juga tahu usaha yang telah saya jalankan untuk
mengambil kira-kira 200 orang bagi memasuki Pasukan 136 itu, dan bagaimana
orang-orang ini akhirnya telah masuk ke bandar Alor Star dengan membawa
kemenangan di bawah pemerintahan Kolonel Hasler apabila Jepun menyerah diri.
Mungkin beliau tidak tahu bahawa wang yang telah saya belanjakan untuk
mengadakan alat pengangkutan dan perbelanjaan yang lain bagi Pasukan 136 itu
tidak dibayar balik kepada saya sehingga hari ini.
Setelah mengetahui semua hal yang saya ceritakan di atas,
bagaimanakah sampai hatinya menuduh saya bertanggungjawab di atas kehilangan
jiwa manusia pada 13 Mei itu. Tuhan sahajalah yang amat mengetahui penderitaan
saya di atas apa yang telah berlaku pada hari yang menyedihkan itu.
Jika orang sanggup mempercayai beliau dan apa yang telah
beliau tulis di atas sekeping kertas dengan tidak mengenangkan segala bakti
yang telah saya lakukan seumur hidup saya, maka biarlah mereka mencari seorang
pemimpin yang lain, tetapi janganlah diapa-apakan pemimpin yang baru itu
sebagaimana yang telah dilakukan ke atas diri saya.
Selain daripada melemparkan tuduhan-tuduhan yang berat ini, Dr.
Mahathir telah menyatakan di dalam suratnya itu bahawa saya telah sibuk bermain
poker dalam waktu berkurung dan tidak menjalankan kewajipan saya dalam masa
krisis itu. lni nyatalah satu percubaan hendak menjatuhkan maruah saya di sisi
orang-orang Melayu. Perbuatannya menuduh saya di dalam suratnya yang kejam,
bahawa saya cuai semasa menjalankan kewajipan saya semasa kekacauan itu adalah
satu tuduhan yang paling dusta.
Mereka yang telah melihat saya dalam televisyen pada tengah malam
yang paling buruk semasa krisis itu berlaku iaitu dari 13 hingga 15 Mei dan
sekali lagi pada 16 Mei, tentuIah dapat menimbangkan bahawa segala
tuduhan-tuduhan itu tidaklah benar. Dr. Mahathir sendiri juga tentuIah sedar.
Jadi kenapakah beliau sanggup membuat tuduhan yang begitu liar?
Didalam suratnya yang penuh dengan fitnah itu, Dr. Mahathir juga
menyebut bahawa anggota-anggota pasukan keselamatan, polis dan kakitangan
Melayu dalam perkhidmatan kerajaan benci terhadap diri saya. lni menunjukkan
sejauh manakah dia sanggup menjalankan satu kempen yang penuh dengan
perkara-perkara yang boleh menimbulkan benci dan curiga terhadap diri saya.
Saya telah ditanya, kalau Dr. Mahathir menang dalam pilihan raya,
mungkinkah dia juga mengkritik saya, seperti yang terkandung dalam suratnya
yang tersebar itu? lni satu soalan yang susah hendak saya jawab kerana
saya tahu dari dahulu bahawa dia adalah bersama-sama di dalam kumpulan yang
sebelah lagi di dalam UMNO, iaitu puak yang menggelarkan diri mereka “pelampau”
atau “bijak pandai”.
Tetapi saya yakin bahawa kiranya Dr. Mahathir menumpukan masa yang
lebih kepada kerja-kerja parti dan tidak menghabiskan masanya di dalam
perniagaan membuat rumah di Kedah bersama-sama dengan syarikat yang bernama
Federal Construction Company, sebuah syarikat yang dipunyai oleh orang-orang
Cina dan dalam perniagaan-perniagaan yang lain, maka kemungkinannya untuk
menang dalam pilihan raya itu adalah lebih besar.
Menurut maklumat yang diterima, beliaulah yang telah mengambil
peranan yang penting untuk menolong mendapatkan kelulusan Kerajaan supaya tidak
kurang daripada 238 lot tanah Simpanan Melayu dikeluarkan dari simpanan itu
bagi maksud projek perumahan yang tersebut.
Mengenai dengan suratnya itu, saya telah melaporkan kepada polis
terhadap Dr. Mahathir untuk disiasat dan diambil tindakan, kerana saya merasa
yakin bahawa sekiranya saya tidak berbuat begitu, maka orang-orang akan
memikirkan bahawa apa yang beliau katakan terhadap diri saya itu memang benar.
Pada mulanya saya bercadang hendak mendakwa Dr. Mahathir dibawah
undang-undang jenayah kerana menuntut malu, dan tidak mengambil tindakan di
atasnya di bawah Undang-undang Darurat atau Undang-undang Keselamatan Dalam
Negeri yang memang boleh dilakukan, bahkan inilah nasihat yang telah saya
terima. Tetapi saya Iebih suka mengambil tindakan menurut undang-undang biasa
negara supaya saya tidak dituduh mengambil tindakan dengan sewenang-wenangnya.
Pada mulanya inilah tindakan yang akan saya ambil, tetapi selepas saya
menimbangnya dengan Iebih lanjut, saya rasa dia tidak Iayak mendapat perhatian
yang begitu penting. Dengan menghuraikan segala pendapat saya dalam buku ini,
saya rasa tujuan saya itu akan lebih berkesan.
Saya telah mendapat penghormatan yang sebegitu tinggi di dalam dan
juga luar negara, dan ini merupakan satu hadiah yang negara ini telah berikan
kepada saya dan saya amatlah menghargai penghormatan ini. Dengan haI-hal yang
demikian saya tidak sekali-kali akan menamatkan perkhidmatan saya kepada negara
semata-mata dengan sebab adanya fitnah mengenai kelakuan saya. Saya mesti
terlebih dahulu membersihkan nama baik saya untuk mengembalikan ketenangan hati
saya.
sebuah
buku hasil karya Tunku Abdul Rahman terbitan 1969
No comments:
Post a Comment
Sila gunakan bahasa yang sopan.
Please use proper language.